|
|
|
|
|
|
Aghora Kavacaṃ
अघोरकवचं
ॐ श्रीगणेशाय नमः । अथ अघोरकवचं लिख्यते ।
श्री अघोरभैरवाय नमः । भैरवी उवाच - भगवन्करुणाम्भोधे शास्त्राम्भोनिधिपारग । पुराऽस्माकं वरो दत्तः तं दातुं मे क्षमो भव ॥ १॥
भैरव उवाच - सत्यं पुरा वरो दत्तो वरं वरय पार्वति । यत्किञ्चिन्मनसीष्टं स्यात्तद्दातुं ते क्षमोऽस्म्यहम् ॥ २॥
देवी उवाच - अघोरस्य महादेव कवचं देवदुर्लभम् । शीघ्रं मे दयया ब्रूहि यद्यहं प्रेयसी तव ॥ ३॥
भैरव उवाच - अघोरकवचं वक्ष्ये महामन्त्रमयं परम् । रहस्यं परमं तत्त्वं न चाख्येयं दुरात्मने ॥ ४॥
अस्य श्री अघोरकवचस्य महाकालभैरव ऋषिः अनुष्टुप् छन्दः श्रीकालाग्निरुद्रो देवता । क्ष्मीं बीजं क्ष्मां शक्तिः क्ष्मः कीलकं श्री अघोर विद्यासिद्ध्यर्थं कवचपाठे विनियोगः ॥
अथ मन्त्रः अघोरेभ्योऽथ घोरेभ्यो घोरघोरतरेभ्यः । सर्वतः सर्वसर्वेभ्यो नमस्तेभ्यो रुद्ररूपेभ्यः ॥
ॐ अघोरो मे शिवः पातु श्री मेऽघोरो ललाटकम् । ह्रीं घोरो मेऽवतां नेत्रे क्लीं घोरो मेऽवताच्छती ॥ ५॥
सौःतरेभ्योऽवताङ्गडौक्षी नासां पातु सर्वतः क्षं । मुखं पातु मे शर्वोऽघोरः सर्वोऽवताङ्गलम् ॥ ६॥
घोरश्च मेऽवतात्स्कन्धौ हस्तौ ज्वलन्नमोऽवतु । ज्वलनः पातु मे वक्षः कुक्षिं प्रज्वलरुद्रकः ॥ ७॥
पार्श्वौ प्रज्वलरूपेभ्यो नाभिं मेऽघोररूपभृत् । शिश्नं मे शूलपाणिश्च गुह्यं रुद्रः सदावतु ॥ ८॥
कटिं मेऽमृतमूर्तिश्च मेढ्रेऽव्यान्नीलकण्ठकः । ऊरू चन्द्रजटः पातु पातु मे त्रिपुरान्तकः ॥ ६॥
जङ्घे त्रिलोचनः पातु गुल्फौ याज्ञियरूपवान् । अघोरोऽङ्घ्री च मे पातु पादौ मेऽघोरभैरवः ॥ १०॥
पादादिमूर्धपर्यन्तमघोरात्मा शिवोऽवतु । शिरसः पादपर्यन्तं पायान्मेऽघोरभैरवः ॥ ११॥
प्रभाते भैरवः पातु मध्याहे वटुकोऽवतु । सन्ध्यायां च महाकालो निशायां कालभैरवः ॥ १२॥
अर्द्धरात्रे स्वयं घोरो निशान्तेऽमृतरूपधृत् । पूर्वे मां पातु ऋग्वेदो यजुर्वेदस्तु दक्षिणे ॥ १३॥
पश्चिमे सामवेदोऽव्यादुत्तरेऽथर्ववेदकः । आग्नेय्यामग्निरव्यान्मां नैरृत्यां नित्यचेतनः ॥ १४॥
वायव्यां रौद्ररूपोऽव्यादैशान्यां कालशासनः । ऊर्ध्वोऽव्यादूर्ध्वरेताश्च पाताले परमेश्वरः ॥ १५॥
दशदिक्षु सदा पायाद्देवः कालाग्निरुद्रकः । अग्नेर्मां पातु कालाग्निर्वायोर्मां वायुभक्षकः ॥ १६॥
जलादौर्वामुखः पातु पथि मां शङ्करोऽवतु । निषण्णं योगध्येयोऽव्याद्गच्छन्तं वायुरूपभृत् ॥ १७॥
गृहे शर्वः सदा पातु बहिः पायाद्वृषध्वजः । सर्वत्र सर्वदा पातु मामघोरोऽथ घोरकः ॥ १८॥
रणे राजकुले दुर्गे दुर्भिक्षे शत्रुसंसदि । द्यूते मारीभये राष्ट्रे प्रलये वादिना कुले ॥ १६॥
अघोरेभ्योऽथ घोरेभ्योऽवतान्मां घोरभैरवः । घोरघोरतरेभ्यो मां पायान्मन्मथसङ्गरे ॥ २०॥
सर्वतः सर्वसर्वेभ्यो भोजनावसरेऽवतु । नमस्ते रुद्ररूपेभ्योऽवतु मां घोरभैरवः ॥ २१॥
सर्वत्र सर्वदाकालं सर्वाङ्गं सर्वभीतिषु । हं यं रं लं वं शं षं सं हं लं क्षः अघोरकः ॥ २२॥
अघोरास्त्राय फट् पातु अघोरो मां सभैरवः । विस्मारितं च यत्स्थानं स्थलं यन्नामवर्जितम् ॥ २३॥
तत्सर्वं मामघोरोऽव्यान्मामथाघोरः सभैरवः । भार्यान्पुत्रान्सुहृद्वर्गान्कन्यां यद्वस्तु मामकम् ॥ २४॥
तत्सर्वं पातु मे नित्यं अघोरो माथ घोरकः । स्नाने स्तवे जपे पाठे होमेऽव्यात्क्षः अघोरकः ॥ २५॥
अघोरेभ्योऽथ घोरेभ्यो घोरघोरतरेभ्यः । सर्वतः सर्वसर्वेभ्यो नमस्तेभ्यो रुद्ररूपेभ्यः ॥ २६॥
ॐ श्रीं ह्रीं क्लीं सौः क्ष्मं पातु नित्यं मां श्री अघोरकः । इतीदं कवचं गुह्यं त्रिषु लोकेषु दुर्लभम् ॥ २७॥
मूलमन्त्रमयं दिव्यं त्रैलोक्ये सारमुत्तमम् । अदातव्यमवाच्यं च कवचं गुह्यमीश्वरि ॥ २८॥
अप्रष्टव्यमस्तोतव्यं दीक्षाहीनेन मन्त्रिणा । अदीक्षिताय शिष्याय पुत्राय शरजन्मने ॥ २६॥
न दातव्यं न श्रोतव्यमित्याज्ञां मामकां शृणु । परं श्रीमहिमानं च शृणु चास्य सुवर्मणः ॥ ३०॥
अदीक्षितो यदा मन्त्री विद्यागृध्नुः पठेदिदम् । सदीक्षित इति ज्ञेयो मान्त्रिकः साधकोत्तमः ॥ ३१॥
यः पठेन्मनसा तस्य रात्रौ ब्राह्मे मुहूर्त्तके । पूजाकाले निशीथे च तस्य हस्तेऽष्टसिद्धयः ॥ ३२॥
दुःस्वप्ने बन्धने धीरे कान्तारे सागरे भये । पठेत् कवचराजेन्द्रं मन्त्री विद्यानिधिं प्रिये ॥ ३३॥
सर्वं तत्प्रशमं याति भयं कवचपाठनात् । रजः-सत्त्व-तमोरूपमघोरकवचं पठेत् ॥ ३४॥
वाञ्छितं मनसा यद्यत्तत्तत्प्राप्नोति साधकः । कुङ्कुमेन लिखित्वा च भूर्जत्वचि रवौ शिवे ॥ ३५॥
केवलेन सुभक्ष्ये च धारयेन्मूर्ध्नि वा भुजे । यद्यदिष्टं भवेत् तत्तत्साधको लभतेऽचिरात् ॥ ३६॥
यद्गृहे अघोरकवचं वर्तते तस्य मन्दिरे । विद्या कीर्तिर्धनारोग्यलक्ष्मीवृद्धिर्न संशयः ॥ ३७॥
जपेच्चाघोरविद्यां यो विनानेनैव वर्मणा । तस्य विद्या जपं हीनं तस्माद्धर्मं सदा पठेत् ॥ ३८॥
अघोरमन्त्रविद्यापि जपन् स्तोत्रं तथा मनुम् । सद्यः सिद्धिं समायाति अघोरस्य प्रसादतः ॥ ३९॥
इति श्रीदेवदेवेशि अघोरकवचं स्मरेत् । गोप्यं कवचराजेन्द्रं गोपनीयं स्वयोनिवत् ॥ ४०॥
॥ इति श्रीरुद्रयामले तन्त्रेविश्वसारोद्धारे तन्त्रेऽघोरसहस्रनामाख्ये कल्पे अघोरकवचं समाप्तम् ॥
Aghora Kavacaṃ
Om̐ śrīgaṇeśāya namaḥ | atha aghorakavacaṃ likhyate |
śrī aghorabhairavāya namaḥ | bhairavī uvāca - bhagavankaruṇāmbhodhe śāstrāmbhonidhipāraga | purā'smākaṃ varo dattaḥ taṃ dātuṃ me kṣamo bhava || 1||
bhairava uvāca - satyaṃ purā varo datto varaṃ varaya pārvati | yatkiñcinmanasīṣṭaṃ syāttaddātuṃ te kṣamo'smyaham || 2||
devī uvāca - aghorasya mahādeva kavacaṃ devadurlabham | śīghraṃ me dayayā brūhi yadyahaṃ preyasī tava || 3||
bhairava uvāca - aghorakavacaṃ vakṣye mahāmantramayaṃ param | rahasyaṃ paramaṃ tattvaṃ na cākhyeyaṃ durātmane || 4||
asya śrī aghorakavacasya mahākālabhairava ṛṣiḥ anuṣṭup chandaḥ śrīkālāgnirudro devatā | kṣmīṃ bījaṃ kṣmāṃ śaktiḥ kṣmaḥ kīlakaṃ śrī aghora vidyāsiddhyarthaṃ kavacapāṭhe viniyogaḥ ||
atha mantraḥ aghorebhyo'tha ghorebhyo ghoraghoratarebhyaḥ | sarvataḥ sarvasarvebhyo namastebhyo rudrarūpebhyaḥ ||
Om̐ aghoro me śivaḥ pātu śrī me'ghoro lalāṭakam | hrīṃ ghoro me'vatāṃ netre klīṃ ghoro me'vatācchatī || 5||
sauḥtarebhyo'vatāṅgaḍaukṣī nāsāṃ pātu sarvataḥ kṣaṃ | mukhaṃ pātu me śarvo'ghoraḥ sarvo'vatāṅgalam || 6||
ghoraśca me'vatātskandhau hastau jvalannamo'vatu | jvalanaḥ pātu me vakṣaḥ kukṣiṃ prajvalarudrakaḥ || 7||
pārśvau prajvalarūpebhyo nābhiṃ me'ghorarūpabhṛt | śiśnaṃ me śūlapāṇiśca guhyaṃ rudraḥ sadāvatu || 8||
kaṭiṃ me'mṛtamūrtiśca meḍhre'vyānnīlakaṇṭhakaḥ | ūrū candrajaṭaḥ pātu pātu me tripurāntakaḥ || 6||
jaṅghe trilocanaḥ pātu gulphau yājñiyarūpavān | aghoro'ṅghrī ca me pātu pādau me'ghorabhairavaḥ || 10||
pādādimūrdhaparyantamaghorātmā śivo'vatu | śirasaḥ pādaparyantaṃ pāyānme'ghorabhairavaḥ || 11||
prabhāte bhairavaḥ pātu madhyāhe vaṭuko'vatu | sandhyāyāṃ ca mahākālo niśāyāṃ kālabhairavaḥ || 12||
arddharātre svayaṃ ghoro niśānte'mṛtarūpadhṛt | pūrve māṃ pātu ṛgvedo yajurvedastu dakṣiṇe || 13||
paścime sāmavedo'vyāduttare'tharvavedakaḥ | āgneyyāmagniravyānmāṃ nairṛtyāṃ nityacetanaḥ || 14||
vāyavyāṃ raudrarūpo'vyādaiśānyāṃ kālaśāsanaḥ | ūrdhvo'vyādūrdhvaretāśca pātāle parameśvaraḥ || 15||
daśadikṣu sadā pāyāddevaḥ kālāgnirudrakaḥ | agnermāṃ pātu kālāgnirvāyormāṃ vāyubhakṣakaḥ || 16||
jalādaurvāmukhaḥ pātu pathi māṃ śaṅkaro'vatu | niṣaṇṇaṃ yogadhyeyo'vyādgacchantaṃ vāyurūpabhṛt || 17||
gṛhe śarvaḥ sadā pātu bahiḥ pāyādvṛṣadhvajaḥ | sarvatra sarvadā pātu māmaghoro'tha ghorakaḥ || 18||
raṇe rājakule durge durbhikṣe śatrusaṃsadi | dyūte mārībhaye rāṣṭre pralaye vādinā kule || 16||
aghorebhyo'tha ghorebhyo'vatānmāṃ ghorabhairavaḥ | ghoraghoratarebhyo māṃ pāyānmanmathasaṅgare || 20||
sarvataḥ sarvasarvebhyo bhojanāvasare'vatu | namaste rudrarūpebhyo'vatu māṃ ghorabhairavaḥ || 21||
sarvatra sarvadākālaṃ sarvāṅgaṃ sarvabhītiṣu | haṃ yaṃ raṃ laṃ vaṃ śaṃ ṣaṃ saṃ haṃ laṃ kṣaḥ aghorakaḥ || 22||
aghorāstrāya phaṭ pātu aghoro māṃ sabhairavaḥ | vismāritaṃ ca yatsthānaṃ sthalaṃ yannāmavarjitam || 23||
tatsarvaṃ māmaghoro'vyānmāmathāghoraḥ sabhairavaḥ | bhāryānputrānsuhṛdvargānkanyāṃ yadvastu māmakam || 24||
tatsarvaṃ pātu me nityaṃ aghoro mātha ghorakaḥ | snāne stave jape pāṭhe home'vyātkṣaḥ aghorakaḥ || 25||
aghorebhyo'tha ghorebhyo ghoraghoratarebhyaḥ | sarvataḥ sarvasarvebhyo namastebhyo rudrarūpebhyaḥ || 26||
Om̐ śrīṃ hrīṃ klīṃ sauḥ kṣmaṃ pātu nityaṃ māṃ śrī aghorakaḥ | itīdaṃ kavacaṃ guhyaṃ triṣu lokeṣu durlabham || 27||
mūlamantramayaṃ divyaṃ trailokye sāramuttamam | adātavyamavācyaṃ ca kavacaṃ guhyamīśvari || 28||
apraṣṭavyamastotavyaṃ dīkṣāhīnena mantriṇā | adīkṣitāya śiṣyāya putrāya śarajanmane || 26||
na dātavyaṃ na śrotavyamityājñāṃ māmakāṃ śaृṇu | paraṃ śrīmahimānaṃ ca śaृṇu cāsya suvarmaṇaḥ || 30||
adīkṣito yadā mantrī vidyāgṛdhnuḥ paṭhedidam | sadīkṣita iti jñeyo māntrikaḥ sādhakottamaḥ || 31||
yaḥ paṭhenmanasā tasya rātrau brāhme muhūrttake | pūjākāle niśīthe ca tasya haste'ṣṭasiddhayaḥ || 32||
duḥsvapne bandhane dhīre kāntāre sāgare bhaye | paṭhet kavacarājendraṃ mantrī vidyānidhiṃ priye || 33||
sarvaṃ tatpraśamaṃ yāti bhayaṃ kavacapāṭhanāt | rajaḥ-sattva-tamorūpamaghorakavacaṃ paṭhet || 34||
vāñchitaṃ manasā yadyattattatprāpnoti sādhakaḥ | kuṅkumena likhitvā ca bhūrjatvaci ravau śive || 35||
kevalena subhakṣye ca dhārayenmūrdhni vā bhuje | yadyadiṣṭaṃ bhavet tattatsādhako labhate'cirāt || 36||
yadgṛhe aghorakavacaṃ vartate tasya mandire | vidyā kīrtirdhanārogyalakṣmīvṛddhirna saṃśayaḥ || 37||
japeccāghoravidyāṃ yo vinānenaiva varmaṇā | tasya vidyā japaṃ hīnaṃ tasmāddharmaṃ sadā paṭhet || 38||
aghoramantravidyāpi japan stotraṃ tathā manum | sadyaḥ siddhiṃ samāyāti aghorasya prasādataḥ || 39||
iti śrīdevadeveśi aghorakavacaṃ smaret | gopyaṃ kavacarājendraṃ gopanīyaṃ svayonivat || 40||
|| iti śrīrudrayāmale tantreviśvasāroddhāre tantre'ghorasahasranāmākhye kalpe aghorakavacaṃ samāptam ||
|
|
|
