Hindi text |
Translittered text (IAST) |
श्री
दुर्गा
चालीसा
|
śrī durgā cālīsā |
नमो
नमो
दुर्गे
सुख
करनी
।
नमो
नमो
अम्बे
दुःख
हरनी
॥
|
namo namo durge sukha karanī
।
namo namo
ambe duḥkha haranī ॥
|
निराकार
है
ज्योति
तुम्हारी
।
तिहूं
लोक
फैली
उजियारी
॥
|
nirākāra hai
jyoti tumhārī ।
tihūṃ loka
phailī ujiyārī ॥
|
शशि
ललाट
मुख
महाविशाला
।
नेत्र
लाल
भृकुटी
विकराला
॥
|
śaśi lalāṭa
mukha mahāviśālā ।
netra lāla
bhṛkuṭī vikarālā ॥
|
रूप
मातु
को
अधिक
सुहावे
।
दरश
करत
जन
अति
सुख
पावे
॥
|
rūpa mātu ko
adhika suhāve ।
daraśa karata
jana ati sukha pāve ॥
|
तुम
संसार
शक्ति
लै
कीना
।
पालन
हेतु
अन्न
धन
दीना
॥
|
tuma saṃsāra
śakti lai kīnā ।
pālana hetu
anna dhana dīnā ॥
|
अन्नपूर्णा
हुई
जग
पाला
।
तुम
ही
आदि
सुन्दरी
बाला
॥
|
annapūrṇā huī
jaga pālā ।
tuma hī ādi
sundarī bālā ॥
|
प्रलयकाल
सब
नाशन
हारी
।
तुम
गौरी
शिव
शंकर
प्यारी
॥
|
pralayakāla
saba nāśana hārī ।
tuma gaurī
śiva śaṃkara pyārī ॥
|
शिव
योगी
तुम्हरे
गुण
गावें
।
ब्रह्मा
विष्णु
तुम्हें
नित
ध्यावें
॥
|
śiva yogī
tumhare guṇa gāveṃ ।
brahmā viṣṇu
tumheṃ nita dhyāveṃ ॥
|
रुप
सरस्वती
को
तुम
धारा
।
दे
सुबुद्धि
ॠषि
मुनिन
उबारा
॥
|
rupa
sarasvatī ko tuma dhārā
।
de subuddhi
ṝṣi munina ubārā ॥
|
धरा
रूप
नरसिंह
को
अम्बा
।
प्रकट
भई
फाडकर
खम्बा
॥
|
dharā rūpa
narasiṃha ko ambā ।
prakaṭa bhī
phāḍakara khambā ॥
|
रक्षा
करि
प्रह्लाद
बचायो
।
हिरण्याक्ष
को
स्वर्ग
पठायो
॥
|
rakṣā kari
prahlāda bacāyo ।
hiraṇyākṣa ko
svarga paṭhāyo ॥
|
लक्ष्मी
रूप
धरो
जग
माहीं
।
श्री
नारायण
अंग
समाहीं
॥
|
lakṣmī rūpa
dharo jaga māhīṃ ।
śrī nārāyaṇa
aṃga samāhīṃ ॥
|
क्षीरसिन्धु
में
करत
विलासा
।
दयासिन्धु
दीजै
मन
आसा
॥
|
kṣīrasindhu
meṃ karata vilāsā ।
dayāsindhu
dījai mana āsā ॥
|
हिंगलाज
में
तुम्हीं
भवानी
।
महिमा
अमित
न
जात
बखानी
॥
|
hiṃgalāja meṃ
tumhīṃ bhavānī ।
mahimā amita
na jāta bakhānī ॥
|
मातंगी
धूमावति
माता
।
भुवनेश्वरि
बगला
सुखदाता
॥
|
mātaṃgī
dhūmāvati mātā ।
bhuvaneśvari
bagalā sukhadātā ॥
|
श्री
भैरव
तारा
जग
तारिणि
।
छिन्न
भाल
भव
दुःख
निवारिणि
॥
|
śrī bhairava
tārā jaga tāriṇi ।
chinna bhāla
bhava duḥkha nivāriṇi
॥
|
केहरि
वाहन
सोह
भवानी
।
लांगुर
वीर
चलत
अगवानी
॥
|
kehari vāhana
soha bhavānī ।
lāṃgura vīra
calata agavānī ॥
|
कर
में
खप्पर
खड्ग
विराजे
।
जाको
देख
काल
डर
भागे
॥
|
kara meṃ
khappara khaḍga virāje
।
jāko dekha
kāla ḍara bhāge ॥
|
सोहे
अस्त्र
और
त्रिशूला
।
जाते
उठत
शत्रु
हिय
शुला
॥
|
sohe astra
aura triśūlā ।
jāte uṭhata
śatru hiya śulā ॥
|
नगरकोट
में
तुम्हीं
विराजत
।
तिहूं
लोक
में
डंका
बाजत
॥
|
nagarakoṭa
meṃ tumhīṃ virājata ।
tihūṃ loka
meṃ ḍaṃkā bājata ॥
|
शुंभ
निशुंभ
दानव
तुम
मारे
।
रक्तबीज
शंखन
संहारे
॥
|
śuṃbha
niśuṃbha dānava tuma māre
।
raktabīja
śaṃkhana saṃhāre ॥
|
महिषासुर
नृप
अति
अभिमानी
।
जेहि
अघ
भार
मही
अकुलानी
॥
|
mahiṣāsura
nṛpa ati abhimānī ।
jehi agha
bhāra mahī akulānī ॥
|
रूप
कराल
कालिका
धारा
।
सैन्य
सहित
तुम
तिहि
संहारा
॥
|
rūpa karāla
kālikā dhārā ।
sainya sahita
tuma tihi saṃhārā ॥
|
परी
गाढं
संतन
पर
जब
जब
।
भई
सहाय
मातु
तुम
तब
तब
॥
|
parī gāḍhaṃ
saṃtana para jaba jaba
।
bhī sahāya
mātu tuma taba taba ॥
|
अमरपूरी
अरू
बासव
लोका
।
तब
महिमा
रहें
अशोका
॥
|
amarapūrī arū
bāsava lokā ।
taba mahimā
raheṃ aśokā ॥
|
ज्वाला
में
है
ज्योति
तुम्हारी
।
तुम्हें
सदा
पूजें
नर
नारी
॥
|
jvālā meṃ hai
jyoti tumhārī ।
tumheṃ sadā
pūjeṃ nara nārī ॥
|
प्रेम
भक्ति
से
जो
यश
गावे
।
दुःख
दारिद्र
निकट
नहिं
आवे
॥
|
prema bhakti
se jo yaśa gāve ।
duḥkha
dāridra nikaṭa nahiṃ āve
॥
|
ध्यावे
तुम्हें
जो
नर
मन
लाई
।
जन्म
मरण
ताको
छुटि
जाई
॥
|
dhyāve tumheṃ
jo nara mana lāī ।
janma maraṇa
tāko chuṭi jāī ॥
|
जोगी
सुर
मुनि
कहत
पुकारी
।
योग
न
हो
बिन
शक्ति
तुम्हरी
॥
|
jogī sura
muni kahata pukārī ।
yoga na ho
bina śakti tumharī ॥
|
शंकर
आचारज
तप
कीनो
।
काम
अरु
क्रोध
जीति
सब
लीनो
॥
|
śaṃkara
ācāraja tapa kīno ।
kāma aru
krodha jīti saba līno
॥
|
निशिदिन
ध्यान
धरो
शंकर
को
।
काहु
काल
नहीं
सुमिरो
तुमको
॥
|
niśidina
dhyāna dharo śaṃkara ko
।
kāhu kāla
nahīṃ sumiro tumako ॥
|
शक्ति
रूप
को
मरम
न
पायो
।
शक्ति
गई
तब
मन
पछतायो
॥
|
śakti rūpa ko
marama na pāyo ।
śakti gī taba
mana pachatāyo ॥
|
शरणागत
हुई
कीर्ति
बखानी
।
जय
जय
जय
जगदंब
भवानी
॥
|
śaraṇāgata
huī kīrti bakhānī ।
jaya jaya
jaya jagadaṃba bhavānī
॥
|
भई
प्रसन्न
आदि
जगदम्बा
।
दई
शक्ति
नहिं
कीन
विलंबा
॥
|
bhī prasanna
ādi jagadambā ।
dī śakti
nahiṃ kīna vilaṃbā ॥
|
मोको
मातु
कष्ट
अति
घेरो
।
तुम
बिन
कौन
हरै
दुःख
मेरो
॥
|
moko mātu
kaṣṭa ati ghero ।
tuma bina
kauna harai duḥkha mero
॥
|
आशा
तृष्णा
निपट
सतावें
।
मोह
मदादिक
सब
विनशावें
॥
|
āśā tṛṣṇā
nipaṭa satāveṃ ।
moha madādika
saba vinaśāveṃ ॥
|
शत्रु
नाश
कीजै
महारानी
।
सुमिरौं
इकचित
तुम्हें
भवानी
॥
|
śatru nāśa
kījai mahārānī ।
sumirauṃ
ikacita tumheṃ bhavānī
॥
|
करो
कृपा
हे
मातु
दयाला
।
ॠद्धि
सिद्धि
दे
करहु
निहाला
॥
|
karo kṛpā he
mātu dayālā ।
ṝddhi siddhi
de karahu nihālā ॥
|
जब
लगि
जिऊं
दया
फल
पाऊं
।
तुम्हरो
यश
मैं
सदा
सुनाऊं
॥
|
jaba lagi
jiūṃ dayā phala pāūṃ
।
tumharo yaśa
maiṃ sadā sunāūṃ ॥
|
दुर्गा
चालीसा
जो
नित
गावै
।
सब
सुख
भोग
परम
पद
पावै
॥
|
durgā cālīsā
jo nita gāvai ।
saba sukha
bhoga parama pada pāvai
॥
|
देवीदास
शरण
निज
जानी
।
करहु
कृपा
जगदम्ब
भवानी
॥
|
devīdāsa śaraṇa nija jānī
।
karahu kṛpā jagadamba bhavānī
॥
|